Creativiteit als bron voor een betere wereld.
Geweldige momenten in Tanzania
Jambo Jambo,
Alweer enkele dagen terug , midden in de acclimatisatie van de hete tropen naar de koude ijstijd, terugkijken op een fantastische periode in Tanzania.
Twee weken van bijzondere ontmoetingen met hele bijzondere mensen die zich inzetten om van deze wereld een betere plek te maken door te investeren in de toekomst van onze kinderen. Ik ben blij en voel me bevoorrecht dat ik samen met Maroni, Nandi en Hava op bezoek ben geweest bij mensen die vanuit eigen kracht het verschil maken voor hun medemens. Het heeft mij veel inzicht en bevestiging opgeleverd dat het een goede missie is die de Creatieve Wereld gaat maken. Ook helderheid dat de komende reis er een zal zijn met de focus op de kinderen door te investeren met creatieve trainingen in de docenten en begeleiders van deze kinderen. De Creatieve Wereld Tour 2009, van 10 februari tot en met 3 maart, kan van start gaan en wordt met open armen ontvangen, Karibu Sana.
Door onvoorziene omstandigheden(ziekte van Hava, variabel reisschema en stroomuitval) helaas geen actueel blog ter plaatse bijgehouden. Hieronder een zo goed als chronologisch reisverslag.
Na een gecancelde vlucht van Brussel, uiteindelijk toch rechtstreeks van Amsterdam gevlogen met zo'n mooie blauwp-witte vogel die ons comfortabel neerzette aan de voet van de Kilimanjaro. Daaropgewacht door Mary Kaswende en Hassan die ons na een hartelijke ontvangst door duister Tanzania naar het mij bekende Motel 2000 brachten. Tijdens de rit weer opnieuw kennismaking met de geuren, geluiden en beelden van bedrijvigheid langs de weg. De volgende dag al voor het ontbijt aan het bellen om de afspraak met Joanne Hindle te bevestigen. Joan, een Britse leerkracht die haar eigen school, de Learing Space, heeft opgericht een school waar creativiteit en diversiteit hoog in het vaandel staan. Kinderen van expats volgen er samen met lokale kinderen onderwijs en leren zo van elkaars rijke cultuur en gewoonten. De weg erheen met een taxichauffeur die via een short-cut van de reis van 20 minuten een avontuur van meer dan een uur wist te maken waarvoor hij ook nog driedubbel betaald wenste te worden in dollars. Gelukkig voor ons had deze chauffeur zijn onderhandelingslessen verwaarloosd en was de extra tour uiteindelijk een mooie tocht geweest. Op de Learning Space was het concert ter ere van de laatste schooldag inmiddels afgelopen en had ik een mooie ontmoeting met Ingo Mueller, een lokale consultant for Education & Development, een man van Duitste komaf die ook de Creatieve Wereld een warm hart toedraagt.
Mooi was op deze dag dat de Kersman nog een bezoek kwam brengen aan de Learning Space. De kerstman was Theo van de Ven waarmee ik via de golfclub van Arusha in contact was gebracht. De kerstman die wel van een biertje hield stond op het punt van op vakantie gaan dus de golfafspraak heb ik naar februari geschoven.
Door voor de terugweg Mary en Hassan te vragen om ons op te halen had ik meteen de verbinding tussen de scholen van Mary en Joannne gelegd. Na het bezoek aan St. Dymphna's, de school voor kinderen met speciale leerbehoeftes was het contrast groot in materiële zin: nauwelijks schoolmateriaal en voldoende materiaal om de school vorm te geven bij Mary. Maar ook de overeenkomsten in de liefdevolle wijze waarop de kinderen erkend worden in hun zijn en waarin er gekeken wordt naar individuele mogelijkheden en de aandacht is gericht op hun talenten.
Op zaterdag een speciale dag op St. Dymphna's special school, waar de juffen en 15 van de 25 kinderen speciaal terugkwamen van hun kerstvakantie om een mooie schooldag samen met ons door te brengen. Zang, dans, spel en ontmoeting maakten van deze dag een hele bijzondere ervaring. De door ons meegebrachte kleding, spel en jongleermateriaal vonden hier een prima bestemming. Het schooltje met kantoor, toiletten en een winkeltje voor de verkoop van kleding en stoffen vormden een mooi geheel op de plek waar Mary anderhalf jaar daarvoor nog op de fundering stond wat nu gerealiseerd is. Aan de andere kant van het schoolgebouw zijn alweer de volgende gebouwen in aanbouw, met overnachtingsmogelijkheid voor de vrijwilligers, juffen en een kookplek.
Op vrijdag en zondag samen met Ernest bezoeken gebracht aan de winkels en oude markten van Arusha, midden in het Afrikaanse leven van alledag. Straatverkopers, marktlieden en passanten hadden er een bezienswaardigheid bij met zo'n blanke Mzungu familie. Afgezien van een enkele te opdringerige verkoper daar een mooi tijd gehad, mooie ontmoetingen met veel plezier en lol. En ondertussen ook een paar mooie aankopen kunnen doen(sandalen, simkaarten en mango's), de meegebrachte vouwballonnen maakten ook hier in hartje Arusha heel wat harten open.
Het bezoek aan Arusha National Park was zeer de moeite waard, veel giraffen, buffels, apen, zebra's en ook nog een paar nijlpaarden gezien. Hier werd Hava meer en meer ziek. Eerst vooral vermoeidheid en misselijkheid maar in de loop van de dag flinke koorts die niet weg leek te gaan.
De volgende dag naar het 'ziekenhuis' gegaan met de naam AMC, Arusha Medical Centre. In niets te vergelijken met de Amsterdamse naamgenoot, meer een oude bungalow in een vervallen Vendorama vakantiepark uit de sixties. Niettemin een adequate arts die bij Hava een buisje bloed afnam en ook wat urine en daarmee een urineweginfectie constateerde. Na wat pijnstillers en een anti-bioticakuur konden wij ons Afrika-avontuur weer hervatten, met het ritme van ons afgestemd op dat van Hava. Wat minder bezoeken en wat meer spelletjes kaart bij het hotel en 's-avonds met de kippen op stok. Zo de kerstavond ongemerkt voorbij laten gaan. Op eerste kerstdag een bezoek aan NGaramToni waar we een bijzondere kerstviering bijwoorden met meer als 500 dorpelingen, 92 in witte kleding gestoken jongelui die door de Bisschop van Arusha werden gevormd. Heel bijzonder om zo twee-en-half-uur in een kerk te zitten zonder dat er wat gebeurt. Het zou nog wel een paar uur duren maar dat hebben wij niet meer gezien. Na een bezoek aan het huis van Emanuel en de moeder van Ernest zijn we die dag naar het Impala Hotel gegaan waar we tussen de buien door lekker gezwommen hebben als afscheid van Arusha.
De dag erna op tweede kerstdag met Hassan en Mary op weg naar Mama Charlotte Hill O'neil. Deze Afro-afrikaanse vrouw heeft in het buitengebied van Arusha een creatief centrum opgericht waar ze de lokale gemeenschap al meer dan 30 jaar voorziet van creatieve lessen, dans, schilderen, TV, computer, muziek en drama. Kijk voor hun site op: www.uaacc.habari.co.tz Heel bijzonder was dat ze pas een maand geleden een weeshuis voor 16 kinderen in hun eigen achtertuin hebben geopend, waar ze ook het onderwijs in het eerste jaar zelf gaan verzorgen. Hier hebben we 3 dagen vebleven, het leven gedeeld met de kinderen, met hen gespeeld, gedanst en muziek gemaakt. De tweede dag, Joe en Max, twee dansleraren van het centrum ingewijd in de kunst van het jongleren. Hierna konden natuurlijk ook de kinderen en Mama C. niet achterblijven. Ook hier een koffer vol spel- en jongleermateriaal en kleding en schoolmateriaal achtergelaten. Hier gaa we zeker terug in februari en worden we met meer dan open armen ontvangen. Erg inspirerend om deze supercreatieve, muzikale en krachtige vrouw te mogen ontmoeten. Zou haar graag samen met Mary naar Nederland halen om met haar verhaal hier ook andere mensen te inspireren om hun droom te leven en ongekende doelen te realiseren.
De laatste dagen hebben we doorgebracht aan de voet van de Kilimanjaro, in het Impala-hotel van Moshi, met zwembad een van de betere hotels van Moshi. De blik op dit natuurwonder heeft me diep geraakt, zo immens groot. Zie me in ieder geval op 1 maart de Kilimanjaro-marathon in dit gebied lopen, met een shirt van de Creatieve Wereld met daarop een westerse sponsor en waarmee we de Creatieve Wereld en haar gedachtengoed aan de wereld kunnen uitdragen.
De komende weken in het teken van de verdere voorbereiding, fondsenwerving, opzet stichting en de uiteindelijke Creatieve Wereld Tour 2009. Ik houd jullie op de hoogte.
Alweer enkele dagen terug , midden in de acclimatisatie van de hete tropen naar de koude ijstijd, terugkijken op een fantastische periode in Tanzania.
Twee weken van bijzondere ontmoetingen met hele bijzondere mensen die zich inzetten om van deze wereld een betere plek te maken door te investeren in de toekomst van onze kinderen. Ik ben blij en voel me bevoorrecht dat ik samen met Maroni, Nandi en Hava op bezoek ben geweest bij mensen die vanuit eigen kracht het verschil maken voor hun medemens. Het heeft mij veel inzicht en bevestiging opgeleverd dat het een goede missie is die de Creatieve Wereld gaat maken. Ook helderheid dat de komende reis er een zal zijn met de focus op de kinderen door te investeren met creatieve trainingen in de docenten en begeleiders van deze kinderen. De Creatieve Wereld Tour 2009, van 10 februari tot en met 3 maart, kan van start gaan en wordt met open armen ontvangen, Karibu Sana.
Door onvoorziene omstandigheden(ziekte van Hava, variabel reisschema en stroomuitval) helaas geen actueel blog ter plaatse bijgehouden. Hieronder een zo goed als chronologisch reisverslag.
Na een gecancelde vlucht van Brussel, uiteindelijk toch rechtstreeks van Amsterdam gevlogen met zo'n mooie blauwp-witte vogel die ons comfortabel neerzette aan de voet van de Kilimanjaro. Daaropgewacht door Mary Kaswende en Hassan die ons na een hartelijke ontvangst door duister Tanzania naar het mij bekende Motel 2000 brachten. Tijdens de rit weer opnieuw kennismaking met de geuren, geluiden en beelden van bedrijvigheid langs de weg. De volgende dag al voor het ontbijt aan het bellen om de afspraak met Joanne Hindle te bevestigen. Joan, een Britse leerkracht die haar eigen school, de Learing Space, heeft opgericht een school waar creativiteit en diversiteit hoog in het vaandel staan. Kinderen van expats volgen er samen met lokale kinderen onderwijs en leren zo van elkaars rijke cultuur en gewoonten. De weg erheen met een taxichauffeur die via een short-cut van de reis van 20 minuten een avontuur van meer dan een uur wist te maken waarvoor hij ook nog driedubbel betaald wenste te worden in dollars. Gelukkig voor ons had deze chauffeur zijn onderhandelingslessen verwaarloosd en was de extra tour uiteindelijk een mooie tocht geweest. Op de Learning Space was het concert ter ere van de laatste schooldag inmiddels afgelopen en had ik een mooie ontmoeting met Ingo Mueller, een lokale consultant for Education & Development, een man van Duitste komaf die ook de Creatieve Wereld een warm hart toedraagt.
Mooi was op deze dag dat de Kersman nog een bezoek kwam brengen aan de Learning Space. De kerstman was Theo van de Ven waarmee ik via de golfclub van Arusha in contact was gebracht. De kerstman die wel van een biertje hield stond op het punt van op vakantie gaan dus de golfafspraak heb ik naar februari geschoven.
Door voor de terugweg Mary en Hassan te vragen om ons op te halen had ik meteen de verbinding tussen de scholen van Mary en Joannne gelegd. Na het bezoek aan St. Dymphna's, de school voor kinderen met speciale leerbehoeftes was het contrast groot in materiële zin: nauwelijks schoolmateriaal en voldoende materiaal om de school vorm te geven bij Mary. Maar ook de overeenkomsten in de liefdevolle wijze waarop de kinderen erkend worden in hun zijn en waarin er gekeken wordt naar individuele mogelijkheden en de aandacht is gericht op hun talenten.
Op zaterdag een speciale dag op St. Dymphna's special school, waar de juffen en 15 van de 25 kinderen speciaal terugkwamen van hun kerstvakantie om een mooie schooldag samen met ons door te brengen. Zang, dans, spel en ontmoeting maakten van deze dag een hele bijzondere ervaring. De door ons meegebrachte kleding, spel en jongleermateriaal vonden hier een prima bestemming. Het schooltje met kantoor, toiletten en een winkeltje voor de verkoop van kleding en stoffen vormden een mooi geheel op de plek waar Mary anderhalf jaar daarvoor nog op de fundering stond wat nu gerealiseerd is. Aan de andere kant van het schoolgebouw zijn alweer de volgende gebouwen in aanbouw, met overnachtingsmogelijkheid voor de vrijwilligers, juffen en een kookplek.
Op vrijdag en zondag samen met Ernest bezoeken gebracht aan de winkels en oude markten van Arusha, midden in het Afrikaanse leven van alledag. Straatverkopers, marktlieden en passanten hadden er een bezienswaardigheid bij met zo'n blanke Mzungu familie. Afgezien van een enkele te opdringerige verkoper daar een mooi tijd gehad, mooie ontmoetingen met veel plezier en lol. En ondertussen ook een paar mooie aankopen kunnen doen(sandalen, simkaarten en mango's), de meegebrachte vouwballonnen maakten ook hier in hartje Arusha heel wat harten open.
Het bezoek aan Arusha National Park was zeer de moeite waard, veel giraffen, buffels, apen, zebra's en ook nog een paar nijlpaarden gezien. Hier werd Hava meer en meer ziek. Eerst vooral vermoeidheid en misselijkheid maar in de loop van de dag flinke koorts die niet weg leek te gaan.
De volgende dag naar het 'ziekenhuis' gegaan met de naam AMC, Arusha Medical Centre. In niets te vergelijken met de Amsterdamse naamgenoot, meer een oude bungalow in een vervallen Vendorama vakantiepark uit de sixties. Niettemin een adequate arts die bij Hava een buisje bloed afnam en ook wat urine en daarmee een urineweginfectie constateerde. Na wat pijnstillers en een anti-bioticakuur konden wij ons Afrika-avontuur weer hervatten, met het ritme van ons afgestemd op dat van Hava. Wat minder bezoeken en wat meer spelletjes kaart bij het hotel en 's-avonds met de kippen op stok. Zo de kerstavond ongemerkt voorbij laten gaan. Op eerste kerstdag een bezoek aan NGaramToni waar we een bijzondere kerstviering bijwoorden met meer als 500 dorpelingen, 92 in witte kleding gestoken jongelui die door de Bisschop van Arusha werden gevormd. Heel bijzonder om zo twee-en-half-uur in een kerk te zitten zonder dat er wat gebeurt. Het zou nog wel een paar uur duren maar dat hebben wij niet meer gezien. Na een bezoek aan het huis van Emanuel en de moeder van Ernest zijn we die dag naar het Impala Hotel gegaan waar we tussen de buien door lekker gezwommen hebben als afscheid van Arusha.
De dag erna op tweede kerstdag met Hassan en Mary op weg naar Mama Charlotte Hill O'neil. Deze Afro-afrikaanse vrouw heeft in het buitengebied van Arusha een creatief centrum opgericht waar ze de lokale gemeenschap al meer dan 30 jaar voorziet van creatieve lessen, dans, schilderen, TV, computer, muziek en drama. Kijk voor hun site op: www.uaacc.habari.co.tz Heel bijzonder was dat ze pas een maand geleden een weeshuis voor 16 kinderen in hun eigen achtertuin hebben geopend, waar ze ook het onderwijs in het eerste jaar zelf gaan verzorgen. Hier hebben we 3 dagen vebleven, het leven gedeeld met de kinderen, met hen gespeeld, gedanst en muziek gemaakt. De tweede dag, Joe en Max, twee dansleraren van het centrum ingewijd in de kunst van het jongleren. Hierna konden natuurlijk ook de kinderen en Mama C. niet achterblijven. Ook hier een koffer vol spel- en jongleermateriaal en kleding en schoolmateriaal achtergelaten. Hier gaa we zeker terug in februari en worden we met meer dan open armen ontvangen. Erg inspirerend om deze supercreatieve, muzikale en krachtige vrouw te mogen ontmoeten. Zou haar graag samen met Mary naar Nederland halen om met haar verhaal hier ook andere mensen te inspireren om hun droom te leven en ongekende doelen te realiseren.
De laatste dagen hebben we doorgebracht aan de voet van de Kilimanjaro, in het Impala-hotel van Moshi, met zwembad een van de betere hotels van Moshi. De blik op dit natuurwonder heeft me diep geraakt, zo immens groot. Zie me in ieder geval op 1 maart de Kilimanjaro-marathon in dit gebied lopen, met een shirt van de Creatieve Wereld met daarop een westerse sponsor en waarmee we de Creatieve Wereld en haar gedachtengoed aan de wereld kunnen uitdragen.
De komende weken in het teken van de verdere voorbereiding, fondsenwerving, opzet stichting en de uiteindelijke Creatieve Wereld Tour 2009. Ik houd jullie op de hoogte.
Weergaven: 36
-
Reactie van Cees Kranen op 5 Januari 2009 op 12.28
-
Jambo Rikske,
wat een heerlijk verslag van jullie reis (afgezien van Hava's ziekte). Herinneringen aan onze Clownstour van vorig jaar schuiven aan mijn geestesoog voorbij! Zo te lezen heb je veel inspiratie en mooie contacten voor je komende reis in februari opgedaan. Je enthousiasme en inzet zijn prachtig om te zien en die zullen je dragen tijdens de komende Grand Tour!
Tot gauw. Kiske.
-
Reactie van Angela de Rooij op 5 Januari 2009 op 13.03
-
Ha die Rik!
Fijn om je verhaal te lezen en daardoor je mooie herinneringen een beetje te kunnen delen.
Wat een mooi plan om Mary en Mamma C hierheen te halen. Mooi dat je reis nu echt doorgaat.
Ik blijf je activiteiten volgen hoor.
Groet, Angela.
-
Reactie van Carola Mokveld op 8 Januari 2009 op 9.36
-
Jambo Rik
Habari za kasi? Habari za nyumbani?
prachtige blog!!
Vooral als je schrijft over de herkenninge van de geuren, de geluiden... Ja ook dat is weer herkenning!
Het is een land voor je zintuigen!!
Het is een schitterend verhaal dat je schrijft en ik ga me meer verdiepen in deze creatieve kant van Tanzania. Heb daar mooie staaltjes van gezien 5 jaar geleden op zanzibar en vorig jaar de uitwerking van het project uiteindelijk in een schitterende cooperatie daar.
Tot nu toe meer met scholing, educatie, aidspreventie etc bezig geweest, maar hier kan ik waarschijnlijk vanuit mijn eigen discipline meer mee doen. Ook wij hebben geboekt, voor de maand augustus. Met 3 kinderen, maar meer richting dodoma en omgeving in eerste instantie, de droogte in.
Zie je straks hopelijk in Den Bosch!
hartelijke groet carola
Opmerking
Info
Welkom bij
Creatieve Wereld
© 2024 Gemaakt door Rik Konings.
Verzorgd door
Je moet lid zijn van Creatieve Wereld om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Creatieve Wereld